2018 අවුරුද්ද තව පැය කීපයකින් ඉවර වෙනවා. 2018දී කරපු කියපු, ඇතිවුණ නැතිවුණ, සිදු වුන සිදු නොවුන දේවල් එක්ක බලද්දි වෙනත් අවුරුදුවලට සාපේක්ෂව 2018 අවුරුද්ද මට ගොඩක් හොඳයි කියන එක නම් කියන්න පුළුවනි.
2018දී කරපු සාර්ථකම දෙයක් විදියට පෙන්වන්න පුළුවන් දේ තමයි මගේ අතින් පරිසරයට බැහැර කරන පොලිතීන් ප්‍රමාණය විශාල වශයෙන් අඩු කරන්න පුළුවන් වෙච්ච එක. ඉස්සර රාජකාරියට යද්දි උදේ සහ දවල් කෑම පාර්සල් බැඳගෙන ගියේ ලන්ච් ෂීට් එකක. ඒ නිසා අනිවාර්යෙන්ම දවසට ලන්ච් ෂීට් දෙකක් විසිකරන්නම සිද්ධ උනා. අවුරුද්දකදී මේක ඉතා විශාල ගාණක්. ඒ වගේම මම රාජකාරී කරන ස්ථානයේත් ලන්ච් ශීට් භාවිතය අවම කරගන්න අපිට පුළුවන් උනා. දැන් දවසකටම විසි කරන්නේ ලන්ච් ෂීට් දෙකක් විතරයි. ඒකත් බෝඩ් වෙලා ඉඳලා එන දෙන්නෙක්ගෙන්. මට හිතෙන විදියට දළවශයෙන් පොලිතීන් කිලෝ 5ක් විතර අපි පරිසරයට බැහැර කරන එක නවත්තලා තියෙන්නේ. ඒ ගැන මතක් වෙද්දි නං හිතට ඇත්තටම ඇතිවෙන්නේ විශාල සතුටක්.
ඒ වගේම තමයි කඩේ/පොළේ/සුපර් මාකට් යද්දි ගෙදරින් රෙදි හෝ වෙන බෑග් එකක් ගෙනියන්න හුරු වුන එක. වෙන අවුරුදුවලට වඩා සුපර්මාකට් වලින් බඩු ගන්න එක මේ අවුරුද්දෙදි බොහොම වැඩි වුනා. මේ නිසා හැකි සෑම විටකදීම ගෙදරින් රෙදි බෑග් එකක් හෝ කීපයක් අරගෙන යන්න කටයුතු කෙරුවා. ඒ වගේම සුපර් මාකට්වලින් එළවළු/පළතුරු මිලදී ගද්දි ඒ ඔක්කොම එක බෑග් එකකට දාලා බිල් ඔක්කෝම ඒකේ අලවගන්න එකත් සිදුකෙරුවා. මුලින් මුලින් ඒක ටිකක් විකාර වැඩක් වගේ පෙනුනත් නවත්තන්නේ නැතුව දිගටම කරපු නිසා කඩේකට යනවා නං බෑග් එකක් සාක්කුවේ දාගෙන යන එක දැන් පුරුද්දක් විදියටම ඇවිල්ලා තියෙනවා. ඒ ගැනත් හිතට ගොඩක් සතුටුයි.
මේ පුරුදු මේ විදියටම ඉඳිරි අවුරුද්දටත් ගෙනියන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒ වගේම තව දෙතුන් දෙනෙක්වවත් මේ වෙනුවෙන් එක්කහු කරගන්නත් පොඩි බලාපොරොත්තුවක් තියෙනවා. 2019දීත් මේ විදියටම කටයුතු කරන්න පුළුවන් වේවි කියන විශ්වාසේ දැඩිව තියෙනවා.
තමන් ජීවත් වෙන පරිසරය වෙනස් කරන්න, ලෝකේ වෙනස් කරන්න මහා විශාල දේවල් කරන්න අවශ්‍ය නැහැ. ක්‍රියාවෙන් බොහොම පොඩිවුනත් යහපත් දෙයක් නොකඩවා හැමදාම සිදුකරන එකෙන් විශාල වෙනසක් සමාජයට සිදුකරන්න පුළුවනි. මට ඒක පුළුවන්නං අනිවාර්යෙන්ම ඔබටත් පුළුවනි.
